Selam Verecek Yüzü Kalmadı

Gözümden yaş döktü çektirdi cefa
Eğlendi benimle sürdü hep sefa
Çok büyük hatalar yaptı bu defa
Bir selam verecek yüzü kalmadı

Dostuyla arkamdan kuyumu kazdı
Kurşunları yemek yanında azdı
Kalbime silinmez ihanet yazdı
Dönüp söyleyecek sözü kalmadı

Onu çok sevmiştim değer vermiştim
Bu canımı yollarına sermiştim
Gönlüme emsalsiz bir yâr görmüştüm
Çok sevdiğim temiz özü kalmadı
Gözüme bakacak gözü kalmadı

Yakuphan Kılınç