sanrılarım vardı
daralmıştı nefesim,
doğuşunda uykudaydım ayın;
mahmurluğum vardı
hiçliğimdi seslenen.
varlığım çıkamadı yangınından;
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
umuda söz geçmiyor.
selam verdim yine bir geceden... güzeldi..kutlarım seni şair..
Evet ne hazindi 'uykuda ölmek'. Yaşamın pratikliğinde kaynaklanan sanrılara düşüş yine yaşamınedinilen bilinci ile sanrılardan uyanıştı.
Mutlulukla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta