O an...
Selam verdim
Kendi halinde bankta oturan amcayla
Hal hatır sormak ve duasını almak niyetindeydim
Ne kadar mahzundu, solgun ve yorgun bir vaziyette bakıyordu
Hiç tereddüt etmedi, sanki bu anı bekliyormuş gibi içini rahatça döktü
Meğerse neler geçmiş başından, varlık sahibiyken erkek evladı muhtaç duruma düşürmüş
Bir çay içebilecek rahatlığı dahi kalmamış, emekli maaşına oğlu içim kredi çektiğinden kesiliyormuş
Evde sabırla yolunun gözleyen teyze gözyaşlarıyla biz niye bu hale düştük diye her gün sual ediyormuş...
Kayıt Tarihi : 25.2.2014 19:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Cilasun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/25/selam-verdim-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!