Selam Var Şiiri - Aydın Abanoz

Girmezdin, duymadan
Eşikte köle,
Ortada ayıp, sahipsiz.
Çıkmazdın onsuz yola
Bakmazdın onsuz yüze
Ezelden ebede
Diriden ölüye sevgidir o

Duymadan, bilmezdin
Sahiplenirdin her defasında
Muhabbet var
Muhabbetin var
Sen varsın
Emanetin perişan
Senden, tek nişan

O bir rabıta
Kul ile kusur
Çöl ile yağmur gibi
Dudaklar Senin gibi ister
Üzülmenden kork!
Teselli var taklitte
Gönüllere girmeyen
Yoksa Sen misin

Tut elinden
Bakışların kadar keskin
Hasretin gibi kor olsun
Yırtılsın yürekler
Ziyanda anılsın nefisler
Akıllarsa firar da

Sonsuzluğa araçtır o
Dimağlara yolaçtır o
Kırgın(lık) lara ilaçtır o
Sevgi(li) lere taçtır o

Her sözden, her bakıştan önce, kelamdır o
Son(suz) sevgiliden, son emanet, selamdır o
Esselamün Aleyküm! ! !