Selam Söyle Şiiri - İsmail Çelebi Kayaş

Ne yazacağımı bilmiyorum.Bu gün o selam vermeyelim muhabbeti yaptığımız gün.Yapılacak her şeyi deniyorum ama bir türlü başaramıyorum.Silahlar hep geri tepiyor.Ne uzaklaşabiliyorum ne yakınlaşabiliyorum.Çekip gittiğim zamanlarda bile hemen geri dönüp ne yaptığını izliyorum.Bir damla güzel sözünle mutlu olurken şimdi düştüğüm hallere bak.Bütün bülöflerinde kaybeden acemi kumarbazlar gibiyim.Vücudumun her zerresinde çaresizliğimi hissediyorum.Arkadaşlar arasındaki zoraki gülüşlerden bıktım.Kimsenin bana geçen sene baktığı gözlerle bakmasını istemiyorum.Defteri çoktan kaldırmıştım bu gün elime aldığımda her yeri toz içindeydi; kalbim gibi.Belki kimseye belli etmiyorum ama çok çaresizim, çok mutsuzum.Elimden hiç bir şey gelmiyor.Öyle bir durum ki karnım çok aç karşımda en sevdiğim yemek var ama uzanıp yiyemiyorum.Şimdi tutup sana çağrı atsam belki üzülmeyim diye karşılık vereceksin ama ben bunu üzülmeyim diye yaptığını bileceğim.Kendiliğinden gelmeni istiyorum ama bu imkansız.Evdeki herkesin sevgilisi aradığı zaman değişik müzikler çalıyor.Sen aradığın zamanda bende değişik müzik çalıyordu.Ben onların müziklerini arka arkaya dinlerken onlar benim müziğimi hiç duymuyorlar bile.Ama onlar: ''Hehe oğlum bakın bana ne arayanım var ne soranım, kafam rahat ben rahatım.'' dediğim için beni mutlu sanıyorlar.Bilmiyorlar ki sırf bunun için çoğu geceler kendimden bile gizlenerek yorganı kafama çekip gizli gizli sensizliğime ağladığımı.Her yeni gün yeni bir umut derler ama ben her yeni güne senden biraz daha uzaklaşarak giriyorum.
Onurla konuşurken: '' İsmaiL beni nedensiz yere suçluyor, küfür ediyor sonrada bir özür bile dilemiyor.'' demişsin.Yaptığım her şeyi seni geri döndürebilmek için yaptım ben.Çoğunda pişman oldum.Ama ezildiğimi, pişmanlığımı sana belli etmemeye çalıştım.Bu saatten sonra ne bana geri dönmeni istiyorum ne çağrı atmanı, ne sevmeni, ne değer vermeni bekliyorum.Sadece pişmanlığımı bil.Çaresizlikten yaptığımı anla.Affetmeni ne istiyorum ne bekliyorum.Ettiğim küfürler için, sana yaşattığım korkular için, seni kırdığım için özür dilerim PisKoPaT BakI$LIm...
Bu zamana kadar yaşadığım ızdırabı ne ben anlatabilirim nede sen anlayabilirsin.Hep bir gün geri geleceksin umuduyla bekledim.İçtiğim sigarada, aldığım nefeste, attığım her adımda sen vardın.Aynı servere bir senin bir benim nickimle girip iki sevgili gibi konuştuğum zamanlar bile oldu.İçinde senin olduğun çocuksu oyunlarımla bile mutlu oldum ben.Bir sene evvel yolladığın bayram mesajını arka arkaya okuduğum zamanlarda içime güneş gibi doğduğunda oldu.
Yenildiğimi sana göstermemek için yalan söylediğim zamanlarda var.Hani demiştim bir ayda altı kızla çıktım diye.Yalandı.Kanıma bu kadar işlemişken PiskoPaT bakan gözlerin hangi kızın gözlerine sen diye bakarım.? Hangi dudakları gül kurusu dudakların yerine koyar öperim.? Eve gelen kız arkadaşlarıda sanki çılgın kaçamaklar gibi gösterdim sana.Onların hepside yanyana yatsak elimi sürmeyeceğim kadar kardeşlerim.
Daha sayamayacağım bir sürü hata yaptım sana karşı.Hepside bir damla mutluluk içindi.
Keşke bu defter eline geçmeden bana dönmüş olsaydın.Bu defteri sana aşkın olarak kendi ellerimle getirebilseydim.Ama artık çok geç.Bundan sonra geri gelsende çaresizliğime üzülüp geri geldiğini düşünürüm her zaman.Ben SeninLe Hiç Bitmeyecek Bir A$kIn ÜtopyasInI Kurmu$tum...Şiirlerin hiç birinin başlığı yok ama hikayenin sonu geldi PisKoPaT BakI$LIm.Buraya kadarmış bu günahkar serüven.Belki yine kurt yalnızlığı düşecek hissemize ama olsun.Seninde dediğin gibi her şeyin bir sonu var.Savaş meydanlarından başı önde ayrılan komutanlar gibi hissediyorum kendimi.Kana kana içemedim seni, doya doya bakamadım gözlerine, saramadım, öpemedim, sevemedim...
Defter! SeLam SöyLe A$kIma...
Defter! SeLam SöyLe Semama...
Defter! SeLam SöyLe PisKoPaT BakI$LIma...
*Lütfen onu benim gibi bıktırma...