uzuyor yalnızlık,uzadıkça çoğalıyor sancılarım.
bu ayrılık sonum olacak gibi
korkuyorum, göremezsem seni
kaç takvim eskitmeliyim ayrılıklardan yana
hangi mevsimde çalacaksın kapımı
hangi kazağımı giyip seni karşılamalıyım
kokunu saklıyorum,beni ayakta tutsun diye,birde kahkalarını
mutluluğun anahtarısın bende boynumda taşıdığım
seninle açılacak kapılarım,perdelerimi çekip güneşi seninle karşılayacağım
bir çocuk doğuracak bu şehir,uçurtmaları semadan inmeyen ve rüzgara şarkı söyleyen
gecelerim tenine hasret,sıcaklığını duvarlarıma nakşedeceğim
bir gün daha başlıyor bu şehirde sevgilim,uykusuzum,huzursuzum,bilesin!
Kayıt Tarihi : 3.2.2009 21:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!