Neydi beni arayışa götüren...
Yalnızlığım, boşlukta bir çığlık olarak kalmakta,
Doyum ve mutluluk kelimelerini duydum,
Kelime olmaktan öteye geçemeyen...
Benim için hiçbir anlam ifade etmeyen...
Başarıya ulaştığımı sandığım her seferde
Başarısızlığa uğradığımı anladım...
Sanki bir çölde yaşamaktayım
Orada hani hiçbir çiçek açamaz ya...
Mümkün olan her çabayı göstermeye çalışsamda
Bir çöl olarak kalmakta yüreğim
Tek bir çiçeğe rastlayamadım
Ben varım, ben gerçeğim desemde
Sevgiye açım, susuzum diye seslensemde
Ne duyan var, ne de görebilen
Yalnızlığımı paylaşacak sevgiyi ararım
Ararda bulamam, yine yıkılırım..
Etrafımdaki herkes beni güçlü zanneder
İçimdeki beni bir ben bilirim
Oysa çok kırılganımdır,
Gizlerim dik dururum
Korkarım zırhımın delinmesinden
Bir damla sevgi için
Okyanusları aşarım
Beni gören duyan olmazsa
Yalnızlığımı yaşamaya devam ederim
Kayıt Tarihi : 23.5.2011 23:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!