Delilikten eser yok, amelinde işinde;
En akıllı ins sensin, bana göre ey yiğit!
Yansıyan sırf kemaldir, vakarlı gidişinde;
Zannederim sensindir; Hak indinde en yiğit!
Nehiy varsa bir yerde, uğramazsın semtine
Süluk eder adımlar, hep hayırlı yerlere.
Öylesine dikkatle, uyarsın ki sen dine;
Uymuyorsa Sünnete; hiç gitmezsin o yere.
Hak mihenge vurmadan, söylemezsin tek kelam
Sözün altın olsa da; kaçınırsın israftan.
Asla olmaz hedefin; arz eylemek çok kelam
Zira kopar ödlerin; halk önünde tek gaftan.
Uzaksındır her daim; alâyişten, riyadan
Düsturundur mutlaka, mahviyet ve tevazu.
Senin gibi bir yiğit, hiç olur mu sıradan?
Bin gafille tartsalar, olmaz sana muvazi.
Yemin etsem yerinde; en akıllı genç diye
Bir benzerin olamaz, bu devirde eminim!
Numune-i imtisal, oldun densiz gençliğe;
Şu dünyada sensin bil; tek ümidim emin’im!
Sizin ile kurtulur; suya düşen ümitler;
Pişdarısın sen zira müjdelenen bir neslin!
Mühim değil sayınız, önemsizdir limitler;
Oldun Hamza, Ömer’i; en hayırlı son neslin!
Selam sana ey Bilal, selam sana ey Said!
Selam sizle saf tutan, ismi meçhul gençlere!
Geldi bahar mevsimi, zemin gayet müsait;
Hemen başlan fetih’e, oyalanman boş yere!
07.06.2011-İZMİR
Cihat ŞahinKayıt Tarihi : 7.6.2011 13:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!