Her yiğit geçer bu yoldan, Kimi koşa koşa yavaş yavaş,
Bırakır tüm sevdiklerini bir yana vatan uğruna
Tüfeği omzunda başı dik nöbet bekler gecenin karanlığında
Açıkmış, susamış ne fayda, namus yükü var omuzlarında.
Peygamber ocağına girmek ne büyük bir şeref
Her taraftan yığılmış tanımadığın insanalar,
Ne dini ne dili belli,
İnsan ya sonuçta tanışırlar sıcak bir çorba içerken.
Askerin gizli defteri olmuş ranza altları.
Her gece, her gece aynı sözleri okuyup durursun.
Çok acı değil mi?
Oysa hep derler yalnız değilsin diye, Ne faydaki yine yalnızsın…
Ama en güzel ne bilir misin askerim;
Hani o beklediğin doğan güneş var ya ha işte o an,
Kafesten uçan kuş misali özgür ve mutlu,
Vakit geride bıraktıklarına kavuşma vaktidir…
Durmadan ve hiç durmadan koş ASKERİM…
İdris GünKayıt Tarihi : 20.1.2016 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu duyguların tek sahibi Canım Kardeşim Abbas'tı. Sevgilerimle.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!