Aya bakan saçlarında, çiçekler açarken
Akşamın yoğunluğu çöküyordu duvarlarımıza.
Gök mavisi gözlerinde, bulutlar süzülürken
Ilık baharın yağmur tanecikleri,
vuruyordu penceremize.
Sessizce giriveriyordu,can damarlarımıza.
Ve akıyordu hayat misali bir mechule.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.