Etrafı bastıran karanlık ve sisli bulutlar arkasında kirli bir ay
Pencereden sızan soğuk bir uğultu
Yanağından süzülen damlalarla ıslanan yamalı bir yastık
Ince bir yorgan altında titrek ayaklar
Kulağı vehmin terennümüne gözü mazinin üzerine şaşı
Kalp krizinden öldüm zümrüdüm
Sırtımda taşıdıklarım kalbime indi
Adına kaza takıldı
Önce yüreğimi iplere bağlayıp
ardımdan sözler kestiler
Sonra iyisini cama asıp
Kirpiklerine yüreğimi astığım
Sol kaburgamın incisi
Susmamın da bir dili var elbet
Kulak ver sessizliğime
Sana dönmeyen çehre gayrısına dönmez Yorgunluğuma uzan
Sesler gittikçe azalıyor
Ve insan küçülüyor bir bulvarda
Şahsiyet, herkesleşerek büyüyor
Menfaat, telaşla tanrısını arıyor
Zaman, yeni bir kimlikle başlıyor
Sözcükler dişimde gürültüyle kana bulanıyor Yazdıklarım bir dostun vurulduğu yerde yakılıyor Sokak kıvrımlarında sapanlar geriliyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!