Selam (Kahramanmaraşlı Pehlivanlar)

Selam olsun ağalara beylere.
Davul yine güreş için vuracak.
Pehlivanlar başlasın peşreve.
Cazgır nasıl bir duaya duracak,

“Allah Allah, maşa-Allah”
İki yiğit çıktı meydane,
İkisi de birbirinden merdane,
Yıkılan yıkıldım diye yerinmesin,
Yıkan böbürlenip gerinmesin,
Bu meydandan kimler geldi, kimler geçti.
Pek çoğu ecel şerbeti içti.
Kimine denirdi dağdeviren,
Kimine denirdi selavat getirten.
Oy maşa-Allah diyelim.
Pirimiz Hazreti Hazma’ya dua eyleyelim.
Resullulahtan çıksın izin,
Sırtı toprak görmesin hiçbirinizin.
Ya Hazret-i Zeydan,
Haydi pehlivanlar sizin meydan.
Gölge düşürmeyin çayırlara,
Allah hepinizi de kayıra,

Haydar Bey’im gibi havalandır vur.
Ala gibi yanı başına kaldır vur.
İster bacaklara doğru saldır vur.
Çırpınsın tepende kafa, kol, bacak.

Mağralı Ökkeş’ in çangalını tak,
Sarmadaysan fırla, sök ayağa kalk,
Heyecandan tir tir titreyen şu halk,
Seni tebcit için açıyor kucak.

Hasan Tanır’ dan al tilki çangalın,
Aldangaca düşme zor olur halin,
Yanbağda atarken sıkı tut kolun,
Gözlerim davulda, tetikde kulak.

Kara Ali gibi döş çangala al,
Göz kaş arasında paçalara dal,
Omuzla sırtına, yerden yere çal,
Güreşin zevkini, tadını alak.

Durdu Mehmet vardı, Eşe’ nin oğlu,
Sırımdı bacağı, demirdi kolu,
Meydanlar zor bulu böyle bir kulu,
Öğünsün Elbistan Büyükyapalak.

Göcüklü Abdullah hani nerdesin?
Yiğitler içinde bir erkek sestin,
Çayırlarda bora gibi eserdin,
İstedim şöyle bir hatırın sorak.

Bekir’le, Bayram’lar, Esenceli’ ler,
Şimdi meydanlarda hepsi bir nefer,
Biz de buralarda olduk seferber,
Gelin Barhanayı Maraş’ta kurak.

Rahmetli Yaşar’ın, Celal Atik’ in,
Gazenfer Bilge’nin, Dağıstanlı’nın,
Gözü minderlerde İsmet Atlı’nın,
Emsali nerde ne gün çıkacak.

Ali Yücel ile Nasuh Akar’ı,
Kimbilir nerdeler ne hayatları,
Torunları giysin kıspet şalvarı,
Sakın ha, sönmesin bu kutsal ocak.

Eskilerden hangi birin sayayım.
Cümlenize kul ve köle olayım,
Varıp DOSTOZAN’a haber salayım,
Bir gelip bir araya gelip oturak.

DOSTOZAN