Her sabah bir çayla başlar benim meşgalem
Güneşe, ağaçlara, tanıyıp tanımadığım herkese
En güleç halimle selam veririm
Kapatırım yüreğimin derin yaralarını
Soluduğum, dokunduğum her şeye bulaştırmam hüznümü
Kararınca şehir yeniden, ben de yalnızlığıma bürünürüm.
Yine içten içe seni sevmeyi sürdürürüm
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
