Sevdâ yurdunda yaşar gönül, zevk safâ bilmez
Derd döşeğinde yatar gönül, sor, cefâ bilmez
Berduştur, delicedir, daldan dala konar ya
Derdinden bu, kim demiş:"gönül, hiç vefâ bilmez"
Pervâne midir, dîvâne midir, döner durur
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta