Selam Bütün Sabahlarına Güneşin

Selam bütün sabahlarına güneşin
Damları yalayarak geçerken
Başakların gözünü açan
Karları gevşeten
Sabahlarına selam olsun güneşin
Canımın istediğini yapmaya zamanım kaldı mı
Canımın istediği ne kaldı?

Güzel bir kahvaltı mutlu yapıyor insanı
Bir gülümseme lazım şimdi
Eski arkadaşlarımı arıyorum
Eskimemiş zamanlarımı
Yumurtam çok pişmiş olsun
Ekmeğim tereyağlı
Zeytin ezmesi bulunsun masada

Geçmiş tarihli bir gazete
De ki bin dokuz yüz altmış dört
Güneşin sabahı yaz mevsiminde
Okul yok
Annemin, babamın keyfi yerinde
Sokağa çıkmama izin verdiler sabahın köründe

Tarih olsun bin dokuz yüz elli yedi
İlkokuldayım
Şimdi bir tek Hilmi var o sınıftan
Arkadaşlığımızın yaşı elli, gidişi gelişi belli
Raf ömrü olmayan bir tanışıklığın hatırasından
Ancak keyif alır insan

Selam bütün sabahlarına güneşin
Toprağı da ısıtır, canı da
Her sabah uyandığımda beni bekleyen sadık arkadaşımdır
Bazen ben beklerim onu erken uykulardan uyanıp
Bazen o gözlerime girer “uyan artık” der
Böyledir sevgililer

Selam bütün sabahlarına güneşin
İçimde yaşayan bir sevginin sıcaklığına dokunuyor çiy damlaları
Seni anarak kalkıyorum yatağımdan
Taze bir kıyafet geçiriyorum üzerime
Tenimin kokusuna, sevdiğin parfümlerle takviye yapıyorum
Kimse olmasa da güneş koklayacak beni
Emecek terimi

Sevmeyi sevdiğini, sevdiğine anlatabilmeli insan
Hele bir de aydınlık varsa sokaklarda
Baharda üzerine yapışan çiçek tozları gibi
Hayatı taşımalı sevgilinin kulaklarına sesin
Bir de öpücük yanaklarına dudakların
İkinci gülümsemedir hayata güneşten sonra

Selam bütün sabahlarına güneşin
Selam....