Attık çelik kollarla hayat denen şu zarı,
Sizler Nâzım olurken, bizler de Atsız olduk!
Ne cenneti düşledik, ne görkemli mezarı,
Taht şerefsize kaldı, şerefle tahtsız olduk!
Yufkalıktan eser yok, tunca döndü yürekler,
Soysuzları tanırız yeşil parkalarından,
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta