Selam Şiiri - Mahmut Karahan

Kederlerimi gizliyorum
Ayrılığa olan bütün öfkemi
Sevgiye dönüştürdüm çiçeklerle
Çaresizlik yok, kuşlar var adımlıyorlar gökyüzünü
Aydan başka dostum yok
Mutluluk günün ışığıyla ılık
Damarlarım kaynıyor içimde
Acının öyküsünü dinliyorum
Yüreğim tükenene kadar anlatmak da
Teri çalınır mı insanın
Duvarlar örülürken hapis kalıyor düşünenler
Avluda güneş eylüll le oynuyor
Kuşların çığlığıyla gönderiyorum hasretimi
Elim de dost parmaklıklar
Onlara dokunamadan uçuyor kuşlar
Tutsaklık koymuyor
Özğürlüğü yatırmak kahrediyor adamı
Her gün ölüm döşeğine uzanmak
Hayal mayal bir kahve istanbul da
Koşşmak geliyor içimden
İzmir de küçük parkta
Adımladıkça zamanı
Düşünmek insan kapanı
Acının öyküsünü dinliyorum
Yüreğim tükenmeden anlatmak da