Şelalede Şiiri - Muammer Erturan

Davetkâr bir su sesi,
kaplar laciverti...
Hınzır mı hınzır bir fırtına,
körükle gider yangına...

Ve sıyrılır aşağılara doğru
allı morlu ötüsü hazinelerin
yavaş yavaş...
Ve ışıldar sinesinde gecenin,
ayın şavkı vurmuş
gümüş bir heykel...
Ve salınır sularında şelalenin
aheste mi aheste,
utangaç mı utangaç,
aç mı aç...

Ve çıkagelir
nerelerden kimbilir,
kimbilir hangi yolun yolcusu
bir adam...
Ve ikiye ayrılır lacivert...
Ve ikiye ayrılır sular...
Ve ikiye ayrılır evren
merkezinden tam...

Ne tek bir söz...
Ne tek bir hece...
Kendine özgü gizemince
yol alır,
şelalede gece...

('98)