Şelâle...! Şiiri - Ramazan Kocapınar

Endamlı bir kız durur, çayır tepede,
Yılın soluk yüzü, güz mevsiminde,
Salkım salkım üzüm koymuş sepete,
Bakışıp durduk öylece, biran göz göze...

Bir sevda türküsü söylenir, durur dilimde,
Ne ben kendimdeyim, nede o kendinde,
Söyle hele can kız, soyun, sopun, ismin ne?
Duydumki, adı şelâle... tadı şelâle...kadın şelâle...! ! !

Bir yar sevdası yanıp durur, tutuşur içimde,
Her ne kadar o bunu, oysa bilip bilmesede,
Derince bir sızı kor olmuş,göğüs derinliğimde,
Ha sabır demekteyim, hasret yüklü yüreğimde...

Bir sevda türküsü söylenir, durur dilimde,
Ne ben kendimdeyim, nede o kendinde,
Söyle hele can kız, soyun, sopun, ismin ne?
Duydumki, adı şelâle... tadı şelâle...kadın şelâle...! ! !

Hülyalara dalarım, vurulmuşum bir güzele,
Bir kez daha görem yüzün, haydi dön hele,
Bir baktım, bin yandım, kordayım bin kere,
Hasretine mahkum ettin, bak bu ne hal yine...

Bir sevda türküsü söylenir, durur dilimde,
Ne ben kendimdeyim, nede o kendinde,
Söyle hele can kız, soyun, sopun, ismin ne?
Duydumki, adı şelâle... tadı şelâle...kadın şelâle...! ! !

Yine bir güz günü, yine salkım salkım üzümler,
Biçar şu garip gönlüm, gam keder özlerde özler,
Bağladığım umutlarım körlenip, söndükçe söndüler,
Adı gibi hoş o akar gönüllümü, bugün gelin ettiler...

Bir sevda türküsü söylenir, durur dilimde,
Ne ben kendimdeyim, nede o kendinde,
Söyle hele can kız, soyun, sopun, ismin ne?
Duydumki, adı şelâle... tadı şelâle...kadın şelâle...! ! !

Gurbetten Bir CAN!
Gizemlikartal