Şehri teslim yine aldı yine karanlık
Bir yanım sönük fulyalara,
bir yanım köpüklü denize dönük.
Uzadıkça yollar, saçların misali
elimde kaldı kırık dökük.
Şehri yine teslim aldı yalnızlık
Başbaşa,kendimle gönlüm
Ne eksik ne de fazlayım
Seninle çarpıp bedenimi,sana böldüm.
Bir uzanışta olmak isterim yanında
Nerede kurumuş denizin akıntıları?
Asılan küreklere herkesi Ey sandalcı!
Götürür mü karşı tepelerin kıyıları?
Şehri teslim aldı yine yağmur
saba makamında yükseliyor rüzgar
dev kazanını dolduran billur damlalar
Şelale misali aşkımı taşırır sular.
Şimdi dokunası deminde tenin
Camların buğusunda kaldı ellerim.
Ve adını haykırmalıyım
buharlaşmadan sesim.
Kayıt Tarihi : 29.11.2006 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!