Kimsesiz bir ağaç kovuğuna oturup Seni yazmak istedim..
Ebediyete dokunabilmeyi,seninle sonsuz olmayı..
Zamanın erişemediği serin bir yaz akşamı hayal ettim..
Kaybolmayı istediğim o gecenin ardından baktığın gibi..
Gülüşünü özledim delim,sessizce Seni Seviyorum deyişini..
Aradan uzun yıllar geçmişti
Of Meydanında gordum seni
Yüzünün rengi atmış
Eski güzelliğin yoktu sende
Yaninda,evet evet yanında
Sana “ANNE” diyen biri vardı
Gidecek yerim yok
Sana sığınmak istiyorum
Sadece sana
Başımı okşa sadece
Üşüyorum sarıl hadi
Yokluğun mıh gibi saplandı gönlüme
Yüreğim yanıyor
Ağlamak istiyorum
Duydum artik istemiyorsun
Bıraktın tek başıma
Sensiz, yapayalnız
Yaşanmıyor be güzelim
Hatırlıyor musun?
Ben sana “Seni Seviyorum” diyememiştim
Yanında sadece titriyordum
Gözelerine uzunuzun bakıyordum
Sonra sen bana elini uzattın
Ve göz göze geldik
Üşüyorum
Çok yorgunum
Düşmek üzereyim
Yağmur tenime vuruyor
Korkuyorum
Yalnızım
Ellerin sıcacık
Gözlerime bak
Onlar sana anlatır
Susma bişeyler söyle
Sevdiğini söyle hadi
Islak ve dolgun yapraklar
Teninde birer birer dizili
Her birinde aşk kokusu
Sert esen bir rüzgar
Hayal kuruyorum
Sessizce düşünüyorum
Bak işte gün geçti
Zaman geldi
Artık ayrılmamız gerek
İstediğin oldu
Bıraktın gittin artık
Seni seninle bırakıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!