O akşam giderken sessiz ve yorgun
Hep seni aradım göz yaşlarımda
Özlemin dağ gibi büyüdü birden
Daha yokluğunun ilk akşamında
Her adım atışta hep geri döndüm
Sevmek bu kadar zormu
Sevmek aci cekmekmi
Tarifsiz acılar içinde yuzmekmi
Masallarda hep sevenler kazanırken
Ben niye kaybediyorum simdi
Kotu adam kaybeder iyisi kazanır
Bir gün ölürsem sevgilim sana doymadan
Bir mezar kazdır ama ağlamadan
Mezarımın rengini isterim kara
Örnek olsun sevipde çaresiz kalanlara
Bir gün yolun düşerse mezarıma
İste bir kez daha aldım kalemi elime
Her günkü her geceki gibi yine
Bu şiirimde senin için sevdiğimi bil diye
Bir balık misaliyim iste ben
Sende ucsuz bucaksiz bir deniz
Tutunca ya yersin o baligi birden öldürürsün
Şayet ölürsem sana doymadan
Mezarıma gül getir gün doğmadan
Çiçekler sararıp solmadan
Mezarımın başında ağlama sevgilim
Ellerin değince mezar taşıma
Saatin kaç olduğunu bilmem
Zaman nasıl akar geçer anlamam
Yokluğunda dolanırım sessiz sokaklarda
Yüreğim yanar yanımda değilsin ya
Bakarım gökyüzüne aşkınla kör olmuş gözlerimle
Karanlık sokaklar söyler şarkımı
Bin lanet ediyor sokaklar bana
Şişeler kadehler çekmez kahrımı
Çileler bırakmış bu sevda bana
Aşkınla çarpan kalbim hep seni sordu
Bir şarkı duyarsan sevgiden yana
Bir şiir okursan göz yaşı dolu
Hüsran olursan yaptığın yanlıştan
Hatırla arkadaşım beni hatırla
Bir çiçek görürsen boynunu bükmüş
Kahroluyorum acı içinde acı çekiyorum
Derbeder geziyorum sokaklarda
Seni arıyorum gökyüzündeki yıldızların arasında
Bulamıyorum sevdiğim neden saklarsın kendini bu kadar
Seni bulamadıkça daha çok mahvoluyorum
Daha yokluğunun ilk akşamında
Masal gibiydik aşkımız roman olurdu seninle
Ama yanlışım boyumu aştı
Kabul ediyorum bak suçumu
Ama seviyorum aşığım gitme
Simdi ise ayrıyız yoksun sen artık
Beni yanlız bıraktın kahpe dünyada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!