Selahattin abi Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Zehir zıkkım bi çayımız var-dı, selahattin abi.
Bunudamı çok gördü,
ahali,
Öyle rakı, şarap içip hiç sarhoş da olmadık,
Bunada kızdındı selahattin abi.
Inşaat köşelerinde çok ca menemen yaptık yedik,
Anılarımız yarım, yarım kaldı selahattin abi,
Ansızın bırakıp gittin buraları,
Buralar sensiz çok değişti selahattin abi.
Moda caddesinde bir tek ağaç bırakmadılar,
Zekeriyanın kahvesinde kapandı,
Kanser oldu, öldü zavallı.
Ne de güzel kahkahalar atardı.
Rolünü yitirmiş aktörler uğrar,
Çay ikram ederdi, hatırlar mısın,
Yumruk atmıştı göbek camına kahvenin,
Bir maceranın sonu gibi.
Manav kemal vardı,
O da öldü selahattin abi,
Nerden bilecen bu olup bitenleri,
Oturur çay içerdik birlikte gece yarıları,
Moda çay bahçesine şarkıcılar gelir,
Şarkılarına eşlik ederdik.
Ali kemal ki ingiltereye gitmiş,
Havasından geçilmez,
Uzun saçlarını rüzgarda dalgalandırıp, keyifli sigaralar içerdi.
Çok gençti öldüğünde selahattin abi.
Hatırlarmısın selahattin abi,
Ali baba vardı,
Senle aynı oda da yatar,
Eletrikler kesik olduğundan,
Karanlıkta yatar, karanlıkta kalkardınız.
Ali ihsan çiçek şiirler yazardı,
Hiç dinlemezdin,
Ordudan tard edilmiş,
Ne demekse,
Çok zeki bi adamdı,
Paraya pula değer vermez,
Bir bodrum katta otururdu,
çalışmazdı.
Ne yer ne içer, kendinin bile umrunda değildi,
Boşandı eşinden,
Almanyadan kardeşi gelir giderdi,
O, Hiç değişmezdi.
Duydumki günlerden bir gün,
O da veda etmeden göçüp gitmiş.
Dünya,
Böyle miydi selahattin abi,
Erdoğan baban, abimizle
Çay içerdik,
Dişi ağrıdığında rakı içerdi gündüz gece,
Ağrısı kesildiğinde, çektirir dişini,
Bi kadir gecesi içmez,
Dua ederdi yaradana.
Tek başına yaşardı moda caddesinde.
tek başına öldü gitti selahattin abi.
Haberim bile olmadı.
Cenazesine bile gidemedim.
Inana biliyor musun selahattin abi.
Bu kadar yok olduk,
Yok,
selahattin abi.
Gültekin diye bi kardeşimiz vardı,
Kıp kırmızı olurdu suratı,
Şarap içerdi, en ucuzundan,
Bıyıklarını sıvazlardı durmadan,
Dede korkut destanlarından çıkmış gibiydi,
Azraile mi karşı geldi,
Genç yaşta göçüp gitmiş.
Bu devrin azrailleri,
Acımıyor selahattin abi.
Hatırlar mısın,
Bi doktor vardı, sahte doktor.
Yanımızda çalışırdı, çok kere,
Yorgunluktan kaytarırdı işten,
Komik komik fıkralar anlatır,
Karısı evden kovardı,
Bayağı şişmandı,
Doymak bilmezdi karnı,
Üç ekmek yerdi bir öğlen yemeğinde,
" bu üç günlük yemegim" derdi.
Sabah, öğlen, akşam yemek yerdi.
O da kalp krizinden ölmüş,
Duydun mu selahattin abi.
Harbiden nerdesin selahattin abi,
Akşam yoksun, sabah yoksun, gündüzler kayıp,
Kayıp bir ülkede yaşar olduk selahattin abi,
Dal, budak budandı,
Yeni bi nesil türedi,
Ne lafı laf, ne de sohbetleri sohbet,
Hatırlar mısın bilmem,
" ver lan paramı " dedin,
Aldın paranı. Gittin.
Gidiş, o gidiş.
Sanki sen gittin de, bi tek sen mi gittin sanki,
Üç as kahvesi kapandı gitti.
Yerine bi yabancı banka şube açtı.
Manav kemalin babadan kalma manavıda kapandı.
Oraya damacana su satan sucu geldi.
Her şey değişti.
Mühürdar sahilleri tümden doldu.
Dalga sesi yok artık kıyılarda.
Bi kapıcı vardı,
Grant tuvalet gezerdi,
Patron gibiydi.
Kapıcı aliydi adı.
Bir gün boğuluyorduk kazan dairesinde,
Ayran dedin, yoğurt dedin,
Ucuz atlattıktık değil mi, selahattin abi.
Bi de,
Osman bey maceramız vardı,
Üç gün,
Üç gece.
durmaksızın çalıştık, bitirdik işi.
Ne güzel günlerdi o günler, selahattin abi.
Hele birde, sümerbank pardüsün vardı, yakaları geniş, beyaz renkli.
Ne de yakışırdı boyuna bosuna,
Sanki ölçünü alıpta dikmişler sana.
Ne de havalı gezerdin, selahattin abi.
Nurettin amcam vardı,
Esengül apartmanında otururdu,
Kendi elleriyle pişirirdi hamsiyi,ilk defa orda tatım.
O, da bırakıp gitti ansızın.
Haber bile vermediler,
Selahattin abi
O da, babamın yattığı mezarlıkta yatıyor.
Tesellim bu oldu selahattin abi.
Ne kadar kalabalık bu mezarlıklar,
Doldukça doluyor.
Yeni yeni mezarlıklar açılıyor her sene,
Senin mezar yerini bile bilmiyoruz selahattin abi.
Bu yüzden hiç gitmem mezarlıklara,
Duygusuz taşlar mezar başlarında.