Selahaddin Aktay Şiirleri - Şair Selahad ...

01.04.1957 / MANİSA- Selendi (Yeşil Mahalle)
Selahaddin Aktay

870- BULDU (Sokakta)

Sokakta buldu,
Ya öksüz,
Ya da yetimdi,
Öylesine, kalmış idi ortada,

Devamını Oku
Selahaddin Aktay

871- MUZİPLİK

Dostum,
San ki yetmiyor,
Yaşar iken parmak,
Var ya… kesin,

Devamını Oku
Selahaddin Aktay

872- ORAYA

Dostlar;
Üzgün ve samimi,
Bir ses yükseldi,
Sordu, ey cemaat,

Devamını Oku
Selahaddin Aktay

873- ÇIKARDI Kİ

Muhterem,
O kadar çok yedi ki,
Yedi ki, O,
Öyle, işte öyle,

Devamını Oku
Selahaddin Aktay

874- GÜL DALI

Sarı, kırmızı gül dalı,
Yedi veren,
Hazanda, ömrünün baharı,
Kış uykusu, sevda türküsü,

Devamını Oku
Selahaddin Aktay

875- ALMIŞ

Güzel saçların,
Saçların, burma, tel tel,
O saçların,
Bir parça güneşten,

Devamını Oku
Selahaddin Aktay

DARAĞACI

Kirpiğin olmuş dar ağaç,
Sarı saçların da ilmik,
Gözlerin ah, o gözler,
Dört mevsim içinde,

Devamını Oku
Selahaddin Aktay

877- YESİN

Kız;
Fazla, çok fazla,
Çekilmiyor artık, be,
Kızma, küsme,

Devamını Oku
Selahaddin Aktay

878- SÖYLEYEMİYOR (Dilin Ucunda)

Tam dilin ucunda,
Yutkunuyor,
Boğazı, düğüm düğüm,
Kuruyor dil, ağız,

Devamını Oku
Selahaddin Aktay

879- DEĞİL Mİ?

Diyor ki,
Yakınıyor,
Bayağı ciddi, ciddi,
Biraz safça,

Devamını Oku