Sel Olup Taştı Gönül Şiiri - Muzaffer Koç

Buğday başağıydım içim kehribar
Destelenip bengi kucaklara derildim...
Dediler; firez kapçık başağına dar
Harman olup göğneğimden sıyrıldım...

Dere idim sarplara çığıldardı sesim
Şen kuş cıvıltılarına seherdi nefesim
Emdim bulut yeşilini, aç sele döndüm
Al doldu göğsüm, mor taştı göğnüm
Kınında coşkumu tutmadı bendim...

Kırlangıcım çamur yuvadan civciv uçurdum
Körpe çakınkanat göç yoluna düşürdüm
El çöl geçip; düz ovada aklım göçürdüm
Çaylağı akbabayı bir tike et başına üşürdüm...