Sel Olup Aktım Şiiri - Halil Gürkan

Nazlı gelin gibi göklerde gezen,
Bulut idim, ağdım, yel olup yıktım.
Birbiri ardına ahenkle yüzen,
Damla idim, yağdım, sel olup aktım.

Salkım salkım oldu, yürekte sevgi,
Değişti her şeyin biçimi, rengi,
Karşıma çıkınca gönlümün dengi,
Aşka boyun eğdim, kul olup çektim.

Gönlüm, döndü durdu sevda peşinde,
Sevda yaktı gönlü, kor ateşinde,
Çiçekler açardı aşk güneşinde,
Mor sümbüllü bağdım, çöl olup yaktım.

Ufkumda belirdi, bu sonun başı,
Rüzgarlar süpürdü, beynimden düşü,
Ömrün mevsiminde yaşarken kışı,
Ateşlere değdim, kül olup çıktım.

Halil’im ışığı bulacak yerde,
Girdim karanlığa, gark oldum derde,
Od düşüp bağrıma, yanmadan narda,
Bülbüllerden yeğdim, lal olup baktım.