Sel Olup Akmak Seninle Şiiri - Alev Mersin

Oturup, uzakları düşlüyorum
Seviyi, sesi, nefesi.
Seni düşlüyorum onca uzaklık içinde
Tarifsiz sevgilerde,
Işık gibi
Vatan gibi
Bayrak gibi geleceğin şafağında…

Geleceğim bekle,
Belki var gibi
Belki yok gibi
Belki bir intihar gibi yaşıyorum yokluğunu
Türküler tanıktır buna.
Sadece bir şiir
Karanlık ve rakı
Sigara ve rüzgâr gibi.
Ki eşlikçimdir
Tanığımdır yokluğun
Korkarım ölümüm olacak
Ve ben hiçbir zaman bilmeyeceğim
Güzel midir
Çirkin midir
Böylesine hiçolmak?

Karanlık ki ey sevgili!
Gözümün yüzüne hasretidir.
Çoktan çekmiştir perdelerini gün ışığına
Boyamıştır rengini kederlere.
Bir türküye benzer ki yokluğun
Çığlık çığlığa aşmıştır göğsüm kafesini
Taştıkça önderliğinde kalbimin,
Örgütlü isyandır bu bilirim!

Farjad’ın kemanı ağlarken
Sağır edercesine kulaklarımı
Kutsal değildir yalnızlık
İçinde sen varken bilirim.
Bilir
Silpius Dağın'a dayarım sensizliğimi
“Şehrim gibi”
Asi kızın sularına katık ederim öfkemi
Güney’in derinlerinden bir rüzgâr eser
Yatağımda üşürüm!
Yolların, yılların
Varlığının uzaklığıdır bu bilirim.

Oysaki sevgili!
Şimdi sen olmak varken
En taşkın haliyle sel olmak varken
Ve taşmak varken gecelerden
Söyle bana;
Ne haddine rüzgârın titretip savurması beni
Bir iklimden bir iklime?

13.12.2016