Sel gider kumu kalırmış
sen gittin senden geriye
bir yangının külü kaldı
aşık dediğin çöllerde gezer
dile düşer aşk dillerde gezer
kurak yaz günlerinde toprak nasıl suya doymaz sa
yandım yar kapıma yığma hasretin
bu senin hikmetin
kanamadım yar sana
kaç kez kapımdan kovuldun
gizli gizli yüreğimde hep övüldün
aldırmadın yaptıklarıma
belliydi kıymetin bilirdin-
güvendin sevdana
pes etmedin gitmedin
sonunda bir gün
sonunda bir gün
sonunda tak etti canına
eyy sevgili
sonunda bir gün gittin
bakmadın ardına
sel gider kumu kalırmış
sen gittin içimde kocaman bir dağ yandı
içimde kocaman bir orman yandı
aşk şarkıları söyleyen kuşları vardı
kesildi kısmetim
bir yangının külü kaldı ardından
senin adını hayal koydum
zaten hayalden başka nesin
bana bulaşma bir daha senin
bulaştırdığın bu hastalığın devası yok
aşka kanmam bir daha vefası yok
sel gider kumu kalırmış gittin
ardından bir yangının külü kaldı
27/Ağustos/2013/Salı/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 27.8.2013 14:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)