Sel'e (sana) Şiiri - Aslı Yıldıran 2

En kuytu köşelerden birinde bulmuştum seni,
en karanlıktaydım ben farketmedin belki de
ama ben bulmuştum seni,
o güzel yüzünün ışığında aydınlanmıştı heryer
Bulmuştum seni,
gözlerinde yanıp sönen yıldızları ben görmüştüm
yüreğinin en beyaz yerlerini, en parlak fikirlerini
insan olmayı seven tarafını ben görmüştüm.
İp gibi doğru bilmiştim seni ve yanılmamıştım
Benim olmuştun benimdin artık
“benim demek” kadar güzeldin sende
Gözlerindeki meleği ben görmüştüm
Avuçlarındaki insaniyeti,
Yüreğinin en güzel,en parlak yönlerini
Ben görmüştüm kimsenin bilmediği, görmediği
Kimsenin kabul etmediği insanlığını.

Paylaşmayı öğrenmiştik beraber
İlk paylaştığımız bir bardak şalgam suyuydu acı,
Sonra bir yüreği paylaştık, ek yeri olmayan bütün bir yüreği
Bir yürekte can bulduk beraber,
Ağladık,güldük,
En çok ta sevdik
Ayrılık bile hiç bu kadar güzel olmamıştı,
Her kavuşma sonrası andığımız ayrılıklar bile güzeldi seninle
Sonra hatırlarsın, en sevdiğin şeydi nohutlu pilav yemek haseki'de
ne zaman görsem şimdi içim burkulur, sanki oradasın, sanki bekliyorsun gibi gelir
Gözlerim dolar, anımsarım yokluğunu, hissederim boşluğunu yanıbaşımda

Şimdi! Söylemek kadar zor yokluğunu kabul etmek
Evet yoksun,
İp gibi doğruydun dedim öylesin, öyle kalacaksın,
Yüreği beyaz sevdam! Sen gördüğüm en gerçek insansın