Seksenli yıllar Şiiri - İbrahim Araz

Ve artık seksenli yılların doğanlarının
Daha zevkli etkinlikleri var yapacakları
Aynı döngüyle, bu bir kısır döngü olsa gerek
Park etraflarında voltalamaktan.
Sıkıcı kitap okuma sevdalarını da attık çöpe attılar
İkinci baharlarını, Sevda Masallarını, Biz Evleniyoruzlarını
bir de Süper modellerini seçtikten sonra.
Sadece sinemaya tutkulu aşk filmi izlemeye gidiyorlar
Zira idrakı içindeler
daha genç olduklarının yetmişli yılların doğanlarından.
Dinlemesini bilen insanlar en cahilinden bir şeyler öğrenirken
Bilmeyenler ise amerikan tarzı film çekme merakında
Katil arılar, örümcekler, jawslar ve karıncalardan sonra
Sanıyorum ki yeni katilimiz sümüklü böcekler olacak.
Kuvvetle muhtemel ki onların istilası
Daha bir dehşet verici olacaktır “öyle uzaylı olmaz diyen” zeki zihniyetten.
Hayatın kendisi halbuki on dokuz litre su taşıyabilen damacalarda gizli
Taşırken üç hamal yedi yüz ellisini
Ve dört saatlik kan ter emekleri ancak birini satın almaya yetiyor
on milyon lira!
Paranın para ettiği zamanlar değil ama!
Diğer taraftan hayat trafikte güzel
Dolaşırken devletin arabasında polis kılığıyla
Rüşvet tabelasının bulunduğu her bir sokakta
Günde çevirip haklı yere ceza kestiğin her bir arabayla
Bir ayda
Kendine yeni ve son model bir araba almak
Hiç kimsenin olmadığı kadar senin hakkındır
Al, güle güle kullan!
İşte bu hayat sana güzel!
Boyacı çocuklara değil elleri kapkara
Çünkü hayat onların her gün kaç kez hayır cevabı aldıklarında gizli değil
Hiçte umursuyor gibi gözükmüyor zaten!
Allah’ım isyanım sana değil kendime diyen her bir birey yalan söylüyor
Ve her seferinde sana atıfta bulunuyorlar
Her ölümden sonra takdir-i ilahi deyip ağlarken
Peşine düşüp Azrail’in, kovalıyorlar
geriye alma umuduyla sevdiklerini!
Her felaketten sonra senin adını alıyorlar ağızlarına
Dudaklarında yalvarışlar
İçten içe sana memnuniyetsizliklerini fısıldıyorlar
Oysa ki pek azı farkında senin vaat ettiğin kusursuz aşkın
İşte hayat bunda gizli!
Daha mühimi fark edebilmekten çok yaşayabilmekte
Sırf bu yüzden benim ciğerim peş para etmez
Ve bu saatten sonra benden bir bok olmaz
Tıp ki dünyada ki altı milyar insandan beş milyarının bir bok olmayacağı gibi!

Ülkeler ki bana benzer kaybetmeye meyilli
Aldatılmaya alışkın
Çoktan kavuşmuştur dağları hasret gidermeye
Bizse hala sevginin bitip bitmediğini tartışmakta
İnan ki bir tornavidanın bile bizden fazladır faydası
Sıkarken civatalarını işi bitmiş bir aygıtın!

Ve hala kıskanç bakan yüzlerin
Fesat gözlerin
Tepeden bakan, hor gören
Hala ne kadar basit duygularla donatılmış olduğumuzu idrak edemeyen
El ele dolaşıp sevgili babında
Aşkım, canım, cicim, bitanem diyenlerin
Bu işi dünyanın en önemli işi zannedenlerin
Doğru sözleri bulup da yanlış işler yapanların
İnsanların yüzlerine kusarcasına yalan söyleyenlerin
Bunları fark edipte sessiz kalanların
Sürekli alıp bir kez olsun vermeyenlerin
Bir değil iki yüzü cennet olsun! …

27.09.2004