Yaramazlık yapma dendiğinde dinlemiş gibi yapan
Arkasını dönünce dahada arsızlaşan
Şımaran çocuklardık
Bazense ciddi bir baba bakışında sükut olurduk
Ulan ne efendi olurduk bir görsen o an
Saygıdan mı korkudan mı bilinmez…
Hızlıydık büyümekte ,bilyeleri devirmekte
Son kuşaktık sokaklarda oynayan
Abilerimiz vardı çoğu solcu çoğu ülkücü
Güzel abilerdi bunlar, hikayeleri vardı
Hep geceleri rastlardık hep yalnızdılar
İçimiz burkulurdu dinlerken
Kimbilir kimi satmadı da geçti işkenceden
Gülümseyerek anlatırlar, gülümseyerek dinlerdik
Olsun umutluyduk şen çocuklardık
Yarınlar güzeldi hep ona inanmıştık
Büyüyünce çok çalışır kazanırdık hayatımızı
Belki kalın kitaplar okumadık fazla
Teşekkür belgemiz olmadı hiç okulda
Hatta çift dikiş gitmişliğimiz vardır
Hayat masalında ablak bir çocuk yüzüydük sadece
Şimdi bizim bu koca dünyamızı
İki dakikaya sığdırmışlar
İnternette paylaşmışlar…
Seksenlerde çocuk olmak diye yazmışlar
Sanırım bizi hiç mi hiç anlamamışlar…
Kayıt Tarihi : 10.7.2019 23:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insan kendinden bir şeyler buluyor
bir şeyler anlatmaya çalışıyoruz anlata bildiğimiz ölçüde
kimler ne anlıar bilinmez herkesin düşünceleri farklı
herkeş düşüncesinde özgürdür yeterki insanlığa
zararlı olmasın hep yararlı olsun
tebrik ederim başarılarının devamını dilerim
ŞAİR selamlar saygılar gönderiyorum
Anlaşılmak ne güzel,güzel kelimeleriniz için teşekkür ederim sağolun var olun sayın İlyas Ateş hocam
TÜM YORUMLAR (1)