Seksen Yılın Şiiri

Zor geldi yüreğime
Seksen yılın geçmişi
Bazan sempatik kalple, dolarım sakin sakin
Ağaran saçlarıma çektiğim çilelerim
Ardından gemi kalkar
Nerde kaldı bu yerim

Yanacak pek yakında
Bu gemici feneri
Yılların basamağında akın akın yelpaze
Ufukları selamlarım
Belki aydınlık ne olacağı yakın

Süzülüp geçti bitti bir asra yakın zaman
İnişli çıkışlı merdivenlerden
Gözde yandı bir ışık
Omuzlarımda sarkan
Yaşlı genç dinlemeden yürüdüm adım adım
Kötüsünü hep attım
Güzelini sakladım

Yazı paylaştım dostla bir ömür boyu koştum
İşte seksene geldim hiçbir şey öğrenmedim
Yangınıyla kızaran
Uzun bir yolculuktan sonraki zaman kaldı
Yolum ne zaman biter onu kimse bilemez
Gel dediklerinde an…