Seksen Dokuzuncu Şiiri - Ali Tekmil

öyle bir körlük ki katıldığınız
yusufçuğun kanat zarından bakıp
büyülü tepelere
kara katran bağlıyorsunuz gözlerinize

öyle bir sağırlık ki sakladığınız
sahte sızıların çıngırağı
içten içe uzayan / kalbinizdeki
o bile çalamıyor kapısını
örs üzengi çekiç kemiklerinizin
habire
kemik erimesi çoğalıyor
bedeninizde

yanık et kokusu tükürüyor genziniz
öyle bir delilik ki
derinizdeki dilinizdeki
kan duşları dindiriyor dertlerinizi
bıçağın zirvesinde serinliyor beyniniz
aç ağızların boşluklarında
küresel kıyım katarları kuruyorsunuz

derken
biri geliyor yanıma
seksen sekiz duyusu da yerinde
söylüyor
bu terleri kim dikti buraya
bu çocuk ağızlarını ki
solumaları anne baba kokusu
bu matematiksiz şiir
bu hesapsız dostluk / aramızdaki
hangi yakamozun parıldadığı
burada
ne tarafa dönüyor dünya

seksen dokuzuncu sevgilim döküldü düşlerime
merhaba!

Ali Tekmil / 15.05.1998 - Urla.