Seksen Dakika Şiiri - Murat Tuğci

Elini çekme bırak bırak kalsın yüreğimde
Sadece seksen dakika
Sanki sadece sen ve ben dünya ardımızda
Sadece seksen dakika terlemiş avuçların

Korkma sadece bırak bırak kalsın elimde
Biliyorum yanlış biliyorum sığmaz hiçbir kalıba
Ama biliyorsun ki sadece seksen dakika
Sadece sen ve ben, sadece yanlışımız

Sonrası öncesi gibi sen geldiğin gibi
Ben ve yanlışım ve yanışım ve yalnız kalışım
En mutlu olduğum günlerdi
Ne söylesem özeldi hayaldi hepsi ama özeldi

Mutsuz olduğum günü tarif edemem
İlk defa saçlarına dokundum kokunu aldım
Çok sürmedi ellerin beni itti simsiyah bir duvara
Nasıl bir sükut-u hayaldi, dayandım inandım ya…

Çok kısa sürdü yeniden başladı
Artık duvarı yıkmıştın bırakmıştın ki
Bırakmıştın ki...
Dediler ki buraya kadar!

Ver geriye hayal ya da gerçek ne varsa bırak
Yırtık fotoğrafı da yasemin kokusunu da
Bırak dedik ya ne varsa dök yüreğinden masaya!
Bırak ve çık...

Seksen dakika birkaç fincan kahve
Onlar kalsın, bırakma al götür onlar bizden!

Şimdi eminim bir dakikasını bile hatırlamıyor
Mecbur bıraktıklarını topladı onları yaşıyor
Eminim hepsini unuttu gerçekleriyle yaşıyor
Zaten rüyaydı rüyasını kim hatırlıyor

Son gününe kadar gözlerin solmasın
Son gününe dek canın acımasın

Son güne........
Bir gün hatırlarsan eğer,
Seksen dakika bir iki fincan kahve
Canımsın...