Boşlukta yalın çıplaklıkta duran sandalyede
Oturan kadın
Çünkü ben kadın değilim
O kadın oturmuyor duruyor öylece
Boşluğunda çıplak
Üzerindeki giysileri de boşluğunda dokunmuş
Beni de düşürdü boşluğuma
Yalın düşünüyorum şimdi çıplak bakıyorum şu an
Aklım ruhuma büründü
O kadın kötü kadın değil bende kötü erkek değilim
Yaratılmışız şu an bir birimize
Olumsuzluk yok
Aşkımız bitti bir birimize bitti
Boşluğumuz karıştı rumuz karıştı bir birimiz
Olduk
Ben yürüdüm o durdu ben durdum o kalktı
Elimiz kolumuz boşluğumuz sarıldı
Ayaklarımız dolandı
Dudaklarımız mühürlendi seviştik
Sonra kalktık toparlandık dünya toparlandı
Sandalye eşya işte sandalye
Kadın o kadın işte ben erkek bu işte
Dünya bu işte
Kayıt Tarihi : 3.1.2018 16:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ya da şöyle de söyleyebilirim
ölümüne susamış köpek gider cami duvarına işer
şimdi bunları ben değil atalarımız zaten söylemiş
şair abi
burayı herhalde bir playboy sayfası falan sanmış olmalısın
ya da ergenliğe merdiven dayamış gençleri
cinsellikleri açısından aydınlatmak gibi
neyse yaşadığım ülkede böyle bir dergi var adını verip
ikinci reklamı yapmış olmayayım
şiir demiyorum şu yazdığınıza
şiirin ismide zaten açıklayan cinsten
ve sadece şiiri kalemle yazmayı dene
başka uçlarla değil derim
hadi tebrikler!
TÜM YORUMLAR (1)