Şekle Bürünmüş Yalnızlık

Şekle bürünmüş yalnızlık
Duruyor aynamın karşısında.
Yorgun bir tende hayat bulmuş
Dokunsalar göz pınarları kuruyacak
Sanki bütün dertler göz torbalarında toplanmış
Patlamaya hazır, şişkin göz torbalarında...
Az biraz titremakli elleri
Saçlarına aklar düşmüş
Ve karalar bağlamış yüzü
Ağlamaklı bir halde...
Elleri bağdaş kurmuş çenesine
Ayrılıklar yer etmiş koca gövdesinde.