Birtanem...
Eğer bu şehir beni harcamazsa, bir yosmanın bacak arasına benzeyen, o hissiz, o duygusuz ıssız varoşlarının karanlığında, seni tanımadan çok önce öğrendiğim pişmanlık türküsünü söyleyeceğim. Güzel günler için sakladığım bir kaç sözcüğü mırıldanacağım. Bir gün, bir İstanbul Gecesi’nde, şehir hatları vapurundan sahipsiz martılarla çığlıklarımla, çığlıklarına karışıp.
Gül Yüzlüm...
Sakın bana aşık olma. O zaman, o anlarda ne yapar bilinmez, bu karanlıkların adamı. Yakışmaz çünkü gözlerine, gözyaşları sırıtır yüzünde. Kurbanlık koyunun, boynundaki bir bıçak gibi, deler geçer yüreğini, yedibuçuk liralık mermiden daha çılgın ve süratli. İşte o zaman yıkılır. Kurduğun düzen bozulur. Yalanlar dökülür beyninin kıvrımlarından ve gazeteler sekiz sütuna maşet atar. Bir mayfa babası sevdi ve vuruldu diye.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta