Saat sekizi dört geçe,
Boşaldı zembereği zamanın.
Aylarca çınladı kulaklarımda uzaklaşan ayak seslerin,
Ve kuytularda cıvıldaşan tik takları giydirdim beynime.
Çıkarıp kolumdan duvarlara vurup parçalasam,
Sustursam kolumdaki şu zalim sesi,
O yine kendi bildiğini okuyacaktı.
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Çok güzeldi..Tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta