Saat sekizi dört geçe,
Boşaldı zembereği zamanın.
Aylarca çınladı kulaklarımda uzaklaşan ayak seslerin,
Ve kuytularda cıvıldaşan tik takları giydirdim beynime.
Çıkarıp kolumdan duvarlara vurup parçalasam,
Sustursam kolumdaki şu zalim sesi,
O yine kendi bildiğini okuyacaktı.