Nefesimde yokluğunu soluyorum yavaş ve derinden..
Ciğerlerim sen ile doluyor, gözlerime sensizlik...
Bıraktığın gibi kalmadım işte..
Ne o eski masada söndürüyorum geceyi,
Ne de ayağı kırık sandalyede sabahlıyorum..
Perdelerim herzamankinden kirli,
Dünyaya daha kirli bakıyorum artık...
Biraz zaman geçsin yorgunluğumu atarım,
atarım elbet, atlatırım bu hissizliği..
Elbet kar yağacak ve öleceksin içimde..
Teselli edecek şarkılar dinlemeyecek kulaklarım...
Oturur Sekiz şiir yazarım ve bütünüyle unuturum seni..
Sen bende kaç şiirlik kaldın sevgili..
Seni anlatacak cümleler bulamazken...
Bi kaç satıra sığdırdın kendini..
Nefret desem değil, sevgi desem hiç değil..
Yerin kalmadı kalbimin caddelerinde..
Ve adın sürükleniyor boş sokaklarında..
Ben ise arkandan bakıyorum gitme der gibi..
Yinede git sen..
Oturur sekiz şiir yazarım ve bütünüyle unuturum seni...
Şimdi odamda ölü serçe sesi, lambamda gölgen..
Kıyaslayamam gidişini yağmurun sesiyle..
Gök gürültüsü bile bukadar korkutmadı beni..
Çarmıha gerdim senden kalanları,
ateşe verdim seninle birlikte...
Yannn..... yaktığın gibi yan diye..
Yanmazsın bilirim,
Bende oturur sekiz şiir yazarım ve bütünüyle unuturum seni....
Kayıt Tarihi : 29.2.2024 22:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!