Sekiz sene Şiiri - Kemal Uykusuz

Dile kolay sekiz senedir buhran ile,
Geçti ömrüm, ademoğluna diyemedim.
Çektim kürekleri hep bilinmez meçhule,
Kollarım koptu, bir adım yol gidemedim.

Sekiz seneki, o yıllar benim baharım.
İkinci gençliğim, yarım kalan hevesim.
Dikiş tutmaz yara gibi, saramadığım.
Yıllar yılı haykıramadığım nefesim.

Bir yol ki sonu yok, soğuk cılız tabela.
Ne dizimde derman var, ne beynimde fikir.
Soluğum kesildi, bela üstüne bela,
Yağdı üstüme, tıkadı damarımı kir.

Zaman, mekan ve heyecan lügatte kaldı.
Ehemmiyetini kaybetti bende her madde.
Hepi topu elimde bir gençliğim vardı,
Yandı, kül oldu, gözlerimin önünde.