Sekiz- on yedi
Geçmişten cümleler ver bana,
Zamanın içinde koca bir yara açsın.
Mutlu zamanlarımdan ver,
Şimdiyle karşılaşıp yüreğimi yaksın.
Dakikalar yahut saatler,
Belirledi yaşamın ince çizgisinde gidip geldiğim delirmelerimi.
Uzak kaldım bir bütünün parçası olmaktan,
çünkü bilirdim,
hiçbir işe yaramazdı,
küçük sevinçlerin peşinde koşmak.
ben,
sabahlara kadar uyumayıp,
ucuz tütünle aradım,
benden çok uzak olan hayatın anlamını.
saat sekizi on yedi geçerken koptum benim sandıklarımdan,
oysa hiçbir zaman benim olmadılar.
kabullenmedim.
uzaktı çünkü benim için,
koca bir hiçliğin parçası olmak...
Kayıt Tarihi : 26.12.2020 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!