Bakarken aynaya,
Kendimi değil, seni görüyorum sevgili
Aşk dediğin gelip geçer derler
Koca bir yalanmış halbuki
Aşk, ömür boyu taşıdığın,
Silinmez bir dövme oluyormuş bedeninde
Bensiz, sensiz ve bizsiz
İçimdekiler dipsiz ve kimsesiz
Kendi kendini soyan bir hırsız gibi
Yenik ve çaresiz
Kendini ihbar edecek kadar
Ahmak, şaşkın ve budala
Bazen düşüyorsun aklıma damla damla,
İçimde büyüyen bir okyanusa dönüşürken,
Dalgaların, rüzgarların, akıntıların,
Boğuluyorum görmüyor musun ?
Bazen keşke diyorum
Hiç tanışmasaydık
Yaşadığın anı
Geri getirebilir misin?
O yağmur damlası,
Saçının telleri,
Rüzgârın ürpertisi,
Aynı yerde olacak mı?
Kuzey ışıklarındaki o gösteriş
Ve ışığın dansı bir gelin edasıyla
Gökyüzüyle kucaklaşması
Ve savrulup kayboluşu çabucak kaçarcasına
Hayatta öyleydi sanki
Bir küçük gösteri
Şehrin ışıkları altında kaybolmuş silüetler,
Otobüs camındaki bulanık aynalarda
Binbir hikayelerle dolu yabancıların anlık yansıması,
Yüzlerini seçemediğim ama buradayız diye haykırdıkları,
Sessiz çığlıklarında boğulmalarını seyrettiğim insancıklar
Başım göğsünde
Bir kulağım kalbini dinlemekte
Diğeri dışarıda yağan yağmuru
Öyle bir ritmik ahenkte
Huzur dolu kalbim
Mutluluktan dans etmekte
Kaybolmuşluğu seviyorum
Nereye gideceğimi bilmemek korkutmuyor beni
Ya da savrulmak bir süre
Düşen bir yaprak gibi
İneceğim yer zaten yeryüzü değil mi?
Sen gidince,
Geçmişimizin kökleri,
Sen gidince,
Hayatı fıkralaştırman,
Bizim sebebimiz, direncimiz
Sen gidince,
Neden bilmem
Özledim seni bugün
Belki seni hatırlatan ufak işaretlere rastladım
Belki de hiç bitmeyen sevgimde saklıydın
Özledim seni bugün
Bir bulutun güneşle kucaklaşmasi gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!