1.
Pişmanlık bir çirkeftir,
İnsanın ruhunda.
Ne yapsa çaresiz,
Ölmeden kurtuluş yok bu yolda.
2.
Aç mideler doğurur,
Nur topu gibi ihtilalleri.
Kadın eti ile dilin yalanını.
Satar memleketin pezevenkleri.
3.
Mütareke yıllarında,
Prim yapsada kahpelik.
Eğitimle işlenir ruha,
Puştlukla efendilik.
4.
Nedense geçemez köprüden.
Ben eğitimliyim diye kağıt getiren.
İnsanın gözünde ışık olmalı.
Birde ayırmalı akla karayı.
5.
Alçak insanlar yükseldikçe,
Alçaklıkta yükselir birlikte.
Ondandır bu hayasız duruş,
Eksilmez artar hep önümüzde.
6.
Dövüşe gidenlerden biri döner geriye.
Onları gönderenler sayar sadece.
Bir kıyamet kopar orta yerde.
Hepsi budur unutulur gider üç günde.
7.
Ölüm ipotek koyduysa ruhuna,
Sayılıdır baharla kışın.
Ne varsa ömründe dök orta yere,
Müflis olmadan duyguların.
8.
Umut ağır bir yüktür,
Omuzladın mı taşımalısın.
Kısmet meselesi değildir.
Döktüğün teri almalısın.
25.01.2020
Kayıt Tarihi : 28.12.2020 00:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!