Sekiz dokuz Şiiri - Murat Fidan

Bir şiir'de kaç milyon insan yaşar,
Kaç milyon yürek, bir şiir yapar?
Dört işlem yeter mi bir Aşk'ı çözmeye?
Ya da ne bileyim işte...
Seni nasıl seveceğimin tarifi var mı sosyolojide ?
Bir "Pi " kaldı bilinmeyenler arasında
Bir de ben kaldım, yüreğinin kıyısında.
...ve bir sonbahar akşamında,
yıldızlar tam bir'i beş geçiyorken... samanyolunda...
Galaksiler sürükleniyordu kara deliğe doğru.
Sen Ey! Kayıp mahallemin sır sokağında adını aşk bildiğim sevdam.
Benim hayallerim halen o' fakir mahallenin yoksul çocuğu...
Varsın haber vermesin tarih benden,
Bahsetmesin ne geçmişten ne de geleceğimden.
Kavuşuruz nasıl nasıl olsa.
Bir gece vakti şafak sökerken...
belki de kavuştupumuz da manasızca gözlerime bakacaksın...
Ben kana - kana yudumlayacağım yüreğime seni.
Saatler yediyi gösterirken...
sonra sekiz ve sonrası dokuz,
Ne bileyim doksandokuz olsa bile.
Hesapsız ve Çıkarsız seveceğim seni hep yeniden.

8.2.2020 / Çatalpınar

Murat Fidan