beni dert dağı etmişsin
aşa bilsen bağışlarım
göz yaşlarım bar ağaçı
kese bilsen bağışlarım
dönersense özüne sen
ne vakitsa baksa benden başkasına
tutulsun gözlerin kör olsun dedin
aşkınla gözümü kilitlemişsin
baka bilmerim senden başkasına
sen benim ölümsüz dünyamsan yarim
kalbim kırık dal gibidir
acı yıktı sakat kaldı
gözlerimden akan pınar
gözyaşıma sahip kaldı
kırık kalpde huzurmu var
ömrümün bahçesinden derdiğin güllerimi
vaktsız kar elediğin kapkara tellerimi
yaşanmadan kestiğin o fidan yıllarımı
sene helal etmiyorum...
mehebbetin diliyle çaldığın gönlümü de
senin kalpin bana bağlı yol gibi
görmüyorsun gir açıktır diyorsun
doldurmuşsun acılarla içimi
gözün gibi gönlün toktur diyorsun
alamazken benden sevgi payını
sırrını ver ehli-hala
düşüncesi dara deme
zulmetde görmese gözün
ışartıya çare deme
gizli hasret göz açmasa
...
mezar üstündeki çiçekler
hayat bahçesinden
derilmiş insanların
hediyeleri
mezar taşları vazo
ağlayınca dert çoğalır
ağlama anam ağlama...
toprak altda mert çoğalır
ağlama anam ağlama...
felek kanlı kan bitirmez
iyi göze gelendir
kötü söze gelendir
yolu bulmaya ne var
arif izi bulandı
kış olmayan yazmı var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!