ben,
bu alemde
şekilsizliğe oynuyordum
elim-kolum olsa bile
canım gibi
ansızın
gitti gidecek gibi..!
sen,
bu alemde
şeklinle avunuyordun
kaşın-gözün olsa bile
nefesin gibi
ansızın
bitti bitecek gibi…!
sen
ve ben,
eli-gözü bırakıp
şekilsizliğin şeklinde…
şeklin şekilsizliğinde
tıpkı;
can gibi…
nefes gibi…
olmalıydık AŞK gibi…!
Fikret Turhan-Yalova,
13.01.2015
Kayıt Tarihi : 13.1.2015 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!