şekilsiz cadıların karanlıklarında hiç bir ateş parlamaz,
kendini yıldız sanıp böbürlenen böcekler ayaklar altında ezilir.....
iki elim kanda olsa bırakır gelirim,
sıkışık zamanların çınlayan duraklarında beklemem ne gelecekse artık.....
ruhuna fısıldamadım,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta