Sekil Delikli Taştır Boyuna Asılır

Ahlâkça ve toplumca, Hakk’ı karalayana,
Delikli taş asarlarmış, Hakk’a uymayana…

Efsanesi derindir belki de hikâyeden,
Orijinal değildir, bunlar içimden gelen…

Anlatayım isterim, kusurumu bağışla,
Hadis, sünnet değildir, bu kulaktan duymayla…

Ayete dayandıran var, Musa (a.s.) konusu ile
Sure i Ahzâb da var, başka bir ifadeyle…

Hazreti Musa taşa, elbiselerini kor,
Bir nehirde dalarmış, ardından da bakıyor…

Daha Musa (a.s.) çıkmadan, taş kaçmaya başlamış,
Peygamberse ardından, koşmuş ve yakalamış…

Asasıyla vurmuş ve parçalara ayırmış,
Belki tam on ikiye, parçalamış ve kırmış…

Taş konuşmaya başlar, Rab’den aldığım emir,
Sırf bu yüzden kaçmışım, olay böyle bilinir…

Yahudiler ki söyler, Musa hastalıklıdır,
Dedikodu yapılır, oysa hastalıksızdır…

Çıplak olarak koşmuş, Yahudiler izlemiş,
Demişler sağlıklısın, Musa (a.s.) özür dilemiş…

Özrü kabul etmede, boynunda taşı demiş,
Başka da affetmezmiş, bu taşın şartı imiş…

Rabbimiz ki belirtmiş, dedikodu yapmayın,
Musa(a. s.) ’ya eziyet edenler gibi olmayın!

İşte bu hikâyeden, Bektaşi geleneği,
Boyunlarına takar, bu adet geleneği…

Sekil konusu budur, Bektaşiler asarlar,
Aykırı kişilerce, bir uyarı taşırlar…

(1999)