Şekerim
Gözlerimi kapatıp otuz beş yıl geriye gidince şöyle
Orada kara gözlerinin içi gülen
neşeli hayat dolu cıvıl cıvıl konuşan
çoğu sohbetin sonunda kahkahasını koy veren
şekerimi görüyorum
Evlendi kurdu yuvasını
Gurbet hasretlik uzaklık girdi araya
Yılda bir iki anca görebiliyorduk memlekete geldikçe
Hayata karışıp gitti eşiyle şekerim
Üç yıl mı beş yıl mı mutlu yaşadı
Sonra hayat onu en büyük acıyla acılarla sınadı onu
Evlât acısı bir iki derken gözleri gülmez
kahkahası duyulmaz oldu
Son anda çaremi geldi de çıkardı kuyulardan şekerimi
Birazcık nefes aldırdı hayat ona biraz süküt
Ne acılar kalıcı nede mutluluklar bu hayatta hepsi gelip geçici
Birazcık mola vermişti sadece hayat şekerime
Babanın ani kaybı annenin hastalığı sonunda onunda
bu dünyadan ayrılması sonucu
gene hayat ağlattı şekerimi
Böyle böyle geçip gitti hayatın yarısı
Şimdi biraz yorgun biraz eksik olsada hayat devam ediyor
Umutlar da var elbette içinde yarınları güzel olacak
inşallah şekerimin
Şekerimi anlattım ya aslında çoğumuzun hayatı da böyle
acılar var tatlılar var ölümler var umutlar var
Bunları çelik olsa eğilir taş olsa erirdi
İnsanoğlu taştan bek gülden naziktir
İnsanoğlu çok güçlüdür bunlara hep dayanır
Allah kimseye çekemeyeceği acılar vermesin yeterki
Gurbet işte yanında olamasak ta uzaktan
acılarına üzüldük mutluluğuna sevindik şekerimin
H.Gürbüz 03.06.2021
Kayıt Tarihi : 3.6.2021 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!